Laat je inspireren door onze nieuwe aanbiedingen en inspirerende bestemmingen!
Naar de catalogus!
Dikke sigaren zijn een handelsmerk van Cuba, net als rum of salsa. De acht sigarenfabrieken in Havana produceren merken als Cohiba en Montecristo, die wereldwijd bekend zijn. De mooiste fabriek in Havana staat direct aan het Capitolio en heet Partagas. Er zijn ook tabaksfabrieken op het platteland, vooral in de provincie Pinar del Rio. De regio "Vuelta Abajo" is het belangrijkste teeltgebied. Daar wonen de tabakslegendes Vegas Robaina & Co.
Geschiedenis
De teelt en consumptie van tabak vindt zijn oorsprong in Amerika, lang voordat Columbus en co. het continent veroverden. Spaanse zeelieden brachten het middel vervolgens naar Europa, waar het zich snel verspreidde. Al in 1603 was er weerstand tegen het gebruik, waarbij de koning van Engeland de medicinale voordelen in twijfel trok. Murat IV, sultan van het Ottomaanse Rijk, legde in 1633 de doodstraf op voor tabaksgebruik. Zonder succes, maar de gewoonte om te roken verspreidde zich snel over de hele wereld. Als gevolg daarvan werden de aanvankelijke verboden vervangen door een gericht belastingbeleid. In de 19e en 20e eeuw werden sigaren en pijpen geleidelijk vervangen door sigaretten. In tegenstelling tot de pijp en de sigaar, waarvan de consumptie symbool stond voor langzaam genot, was de sigaret een uitdrukking van de nieuwe tijdgeest. Hij werd gebruikt om een snel levenstempo, slechtheid of levenskunst aan te tonen. De consumptie van tabak was vooral populair in Duitsland. Aan het begin van de jaren 1930 was Duitsland de grootste importeur van tabak ter wereld. In die tijd beschreef Adolf Hitler tabak als de "wraak van de indianen" op het "blanke ras" vanwege de alcohol. Kort voor de Tweede Wereldoorlog was er een grootschalige publieke bewustwordingscampagne over de schadelijke effecten van roken en passief roken op de gezondheid. Als gevolg daarvan werden rookvrije coupés ingevoerd in Reichsbahn treinen en werd roken verboden in openbare gebouwen. Deze maatregelen werden echter weer versoepeld na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog en roken was tot in de jaren 1980 een modeverschijnsel in Europa.
In tegenstelling tot de meeste westerse landen is nicotine in Cuba altijd sociaal geaccepteerd geweest. Er zijn echt zelden rookverboden, zelfs in de wachtkamer van sommige Cubaanse ziekenhuizen vermengt de geur van medicijnen zich soms met nicotine. Ondanks de populariteit van sigaren, sigaretten, alcohol en relatief ongezond eten, is de levensverwachting in Cuba bovengemiddeld als je de officiële statistieken mag geloven.
Een positief aspect voor Cubaanse rokers is dat de tabaksplantages "biologisch" zijn. Door een gebrek aan buitenlandse valuta werken de plantages zonder kunstmest. De toevoeging van verslavende stoffen zoals blauwzuur etc. wordt ook afgekeurd.
Tabaksfabrieken
Zelfs als je geen roker bent, is een bezoek aan de Cubaanse tabaksfabrieken altijd de moeite waard. Het is alsof je terug in de tijd reist, de sigaren worden altijd met de hand gerold in de enorme en eeuwenoude hallen, er zijn geen geautomatiseerde processen of machines.
Het werk van de "torcederos" (sigarenrollers) in het nogal monotone werkproces wordt vergemakkelijkt door een lezer die zijn collega's het nieuws uit de "Granma" (partijkrant) vertelt of gedichten voordraagt. Er zijn ook geen grenzen aan rookpauzes. Ondanks de saaie aard van het werk is het beroep van tabaksroller populair. Er is een minimum aantal sigaren per dag dat voor de staat wordt gerold, meer wordt beschouwd als persoonlijk gebruik.
Daarom heeft elke handelaar op de Cubaanse zwarte markt wel een neef of oom die zogenaamd in de lokale tabaksfabrieken werkt. Maar wees voorzichtig: sigaren kopen op straat is riskant. Zelfs als de sigaren en dozen er origineel uitzien, is de kwaliteit eigenlijk altijd slechter. Alleen een kenner kan beoordelen of het nep of origineel is. De verbrande as moet zo lang mogelijk op de brandende sigaar blijven zitten en het is belangrijk dat de sigaar alleen langzaam wordt gerookt. Dit is een criterium dat moeilijk te controleren is in snelle zwarte marktwinkels in donkere hoekjes.
De goedkoopste manier om gegarandeerd originele sigaren te kopen zijn de zogenaamde "Marca de la casa" (huismerken) van de officiële staatstabaksfabrieken. Zelfs als deze geen banderol dragen, zijn ze in kwaliteit vergelijkbaar met de aanzienlijk duurdere merksigaren.
Niet alleen de import van sigaren naar Europa is beperkt, maar ook de export. Zolang je geen aankoopbon van een Cubaanse staatstabakswinkel kunt overleggen, mogen er maximaal 25 sigaren worden geëxporteerd. De Cubaanse autoriteiten controleren altijd je handbagage als je het land verlaat.
Dit kan je ook interesseren
Voor een onvergetelijke reis naar Cuba plan je je route van tevoren om de mooiste stranden, historische steden en culturele hoogtepunten te ervaren.
Blijf gezond tijdens je reis naar Cuba en kom meer te weten over belangrijke gezondheidsregels en aanbevelingen voordat je op reis gaat!
Bezoek onze pagina met reisinformatie en ontdek alles wat je moet weten voor je aankomende reis naar Cuba. Hier vind je details over de beste reistijd, informatie over de tijdsverandering en aanbevelingen voor belangrijke gezondheidsmaatregelen die je moet nemen voor je vertrek.
We hebben alle benodigde informatie voor je samengevat zodat je verblijf in Cuba aangenaam en soepel verloopt. Je kunt ook meer te weten komen over lokale gebruiken, veiligheidsadvies en tips voor een authentiek en onvergetelijk verblijf.